Co masz w Chrystusie?
Potrafisz na to pytanie od razu dać odpowiedź? Czy może najpierw się zastanowimy i pomyślimy o tym, kim dla nas jest Jezus Chrystus.
Jak bliski jest dla mnie i dla ciebie Ten, przed którym każde kolano uklęknie i każdy język musi ogłaszać, wyznawać, że tylko On jest Panem? Niech imię Pana, będzie zawsze uwielbione!
Ef. 1. 3-14 Paweł mówi do zbory w Efezie, co tak naprawdę mają wierzący w Jezusie Chrystusie.
3 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios;
4 w nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego; w miłości
5 przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli swojej,
6 ku uwielbieniu chwalebnej łaski swojej, którą nas obdarzył w Umiłowanym.
7 W nim mamy odkupienie przez krew jego, odpuszczenie grzechów, według bogactwa łaski jego,
8 której nam hojnie udzielił w postaci wszelkiej mądrości i roztropności,
9 oznajmiwszy nam według upodobania swego, którym go uprzednio obdarzył,
10 tajemnicę woli swojej, aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, co jest na niebiosach, i to, co jest na ziemi w nim,
11 w którym też przypadło nam w udziale stać się jego cząstką, nam przeznaczonym do tego od początku według postanowienia tego, który sprawuje wszystko według zamysłu woli swojej,
12 abyśmy się przyczyniali do uwielbienia chwały jego, my, którzy jako pierwsi nadzieję mieliśmy w Chrystusie.
13 W nim i wy, którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym,
14 który jest rękojmią dziedzictwa naszego, aż nastąpi odkupienie własności Bożej, ku uwielbieniu chwały jego.
A teraz rozpoczniemy wykład na ten temat:
Werset 3 mówi nam o pięknym hymnie, jaki Paweł podnosi głos na wyżyny uwielbienia, wylewając przed Bogiem swoje serce i dziękując Mu za błogosławieństwo łaski. Wszyscy, którzy znają Boga, niech Go błogosławio, czyli niech przynoszą radość Jego sercu przez uwielbienie Go w miłości.
……”napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich”….
Nasze błogosławieństwo nie jest materialne, lecz duchowe odnoszące się do skarbów niewidzialnych i nie zniszczalnych, a znajdują się w niebie. W nich wierzący ma udział poprzez to, że jest zjednoczony z Chrystusem przez chrzest Ducha. To Jezus zdobył je dla nas poprzez skończone dzieło na Golgocie. Zapamiętajmy, że wszystko, co Bóg przygotował dla wierzącego jest w Chrystusie i aby otrzymać te błogosławieństwa, to musimy być zjednoczeni w Chrystusie.
Być w Chrystusie to pozycja nas wszystkich, którzy przyjęli zbawienie i mają udział we wszystkim, co Chrystus zrobił wszystkim czym Chrystus jest oraz wszystkim czym będzie.
W Chrystusie jesteś!? Jeśli tak, to Jego błogosławieństwo jest z tobą. A jeśli nie, to szybko biegnij do Jego otwartych ramion i przyjmij zbawienie, które jest za darmo,…”bo z łaski każdy z nas jest zbawionyprzez wiarę, jako dar Boży…”(Ef.2.😎
Kiedy się człowiek nawraca, to Bóg nie patrzy na taką osobę jak na potępione dziecko Adama, ale widzi ją w Chrystusie i na tej podstawie ją przyjmuje. Bóg nie przyjmuje wierzącego grzesznika z powodu tego, kim jest sam w sobie, ale dlatego, że znajduje się on w Chrystusie. A więc twoja i moja pozycja w Chrystusie jest tym czym jest dla ciebie i dla mnie Chrystus. To jest jedna strona medalu, druga to to, jak wierzący postępuje. Pozycja jest doskonała, ale postępowanie już nie do końca. Nasza doskonałość osiągnie swój punkt kulminacyjny wtedy, jak będziemy już w niebie. Ale proces uświęcenia, wzrostu i upodobnienia się do Chrystusa powinien trwać nieprzerwanie, kiedy jest na ziemi.
Werset 4 Teraz zajmiemy się duchowymi błogosławieństwami na wyżynach niebieskich
Po pierwsze to WYBRANIE- ta doktryna rodzi w umyśle wielu ludzi pytania.
Jedni mówią, że jeśli są ludzie wybrani do zbawienia, to inni muszą być wybrani do potępienia. To wynika jakby z logiki ich. Ale Biblia nic nie mówi o tym postanowieniu o potępieniu.
Inni znowu mówią, że jeśli kto odrzucił Chrystusa jest ze względu na niewybranie usprawiedliwiony, ale nauka o wybraniu nie znosi faktu odpowiedzialności człowieka, ponieważ wszyscy zdamy sprawę przed Bogiem za swój stosunek do Chrystusa.
Dlatego musimy uważniej przyjrzeć się czego naucza na ten temat Biblia.
-a. Biblia uczy, że Bóg rzeczywiście wybiera ludzi do zbawienia ( 2 Tes. 2.13 )
13 My jednak powinniśmy dziękować Bogu zawsze za was, bracia, umiłowani przez Pana, że Bóg WYBRAŁ was od początku ku zbawieniu przez Ducha, który uświęca, i przez wiarę w prawdę.
A w 1 Tes. 1. 4-6 mówi, że ludzie mogą rozpoznać swoje wybranie po reakcji na ewangelię. Ci którzy usłyszą i uwierzą są wybrani.
Werset 5 mówi o drugim duchowym błogosławieństwie PRZEZNACZENIE- lub predestynacja (predestynować znaczy z góry zaplanować przeznaczenie), co się określa jako kolejny krok, który poucza nas, iż Bóg jeszcze przed stworzeniem czasu postanowił, że wszyscy, którzy będą zbawieni, zostaną przyjęci do Jego rodziny jako synowie. Przecież mógł nas zbawić bez adopcji, ale postanowił zrobić jedno i drugie.
Bo Jego wybrani przeznaczeni są do adopcji, do dziedzictwa (11 werset) i w ostateczności do tego, aby stać się obrazem Jego Syna ( Rz. 8. 28-29)
Werset 7 mówi nam o ODKUPIENIU, a jest to aspekt dzieła Chrystusa, dzięki któremu jesteśmy wyzwoleni z niewoli grzechu ale też z poczucia winy. Krew Jego stanowi wartość okupu- nic mniej cennego nie zdołało by nas odkupić. Odpuszczenie grzechów jest przedstawiona„ według bogactwa łaski Jego” dopiero kiedy zmierzymy bogactwo Bożej łaski, zrozumiemy pełnie Jego przebaczenia. Jego łaska jest nieskończona- tak samo Jego odpuszczenie.
Kim więc jest Jezus Chrystus?
Dam tylko bardzo skąpy fragment z Kol. 1. 15-20
15 On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wobec całego stworzenia,
16 gdyż w Nim wszystko zostało stworzone w niebie i na ziemi:
to, co widzialne i niewidzialne,
trony czy panowania, zwierzchności czy władze –
wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.
17 On jest przed wszystkim i wszystko w Nim istnieje.
18 On także jest Głową Ciała – Kościoła.
On jest początkiem,
pierworodnym spośród umarłych,
aby być pierwszym we wszystkim.
19 Spodobało się bowiem Bogu,
by w Nim zamieszkała cała pełnia
20 i aby przez Niego wszystko pojednać ze sobą –
wprowadziwszy pokój przez krew Jego krzyża,
zarówno na ziemi, jak i w niebie.