W liście do Rzymian apostoł Paweł w 14.17 pisze:
„Albowiem Królestwo Boże, to nie pokarm i napój, lecz sprawiedliwość i pokój, i radość w Duchu Świętym. ”
Boże Królestwo nie jest związane z rzeczami tego świata, jedzeniem czy piciem, lecz związane jest z Duchem Świętym- jest duchową rzeczywistością. Królestwo to nie jest ograniczone do miejsca naszej planety, lecz do faktu i mocy rządzenia.
Bóg Ojciec jest Królem i chce panować nad swoim ludem, dlatego Królestwo Boże jest Królestwem samego BOGA.
Królestwo Boże, to taka sfera, w której Bóg jest uznawany za najwyższą władzę, a chodzi o tych, którzy się na nowo narodzili. Poddani tego Królestwa, to nie dziwacy żywieniowi, czy degustatorzy wina, ale są to ludzie, którzy żyją Bożą
Sprawiedliwością i Pokojem i Radością w Duchu Świętym. Dla nich nie liczy się, co człowiek je i pije, ale liczy się święte życie, które zdobywa Bożą przychylność.
Ew. Łk. 17.20-21
20 Zapytany zaś przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie Królestwo Boże, odpowiedział im i rzekł: Królestwo Boże nie przychodzi dostrzegalnie,
21 ani nie będą mówić: Oto tutaj jest, albo: Tam; oto bowiem Królestwo Boże jest pośród was.
Według słów Pana Jezusa Królestwo Niebios ma charakter duchowy, a nie materialny i gdy mówi, że przychodzi niepostrzegalnie, t.z że nie przychodzi jak ziemska potęga polityczna, czy religijna, jest ona w sercach ludu Bożego i pośród nich i wyrażają je Sprawiedliwość, Pokój i Radość w Duchu Świętym.
W wielu fragmentach Ewangelii jest porównywane Królestwo Niebios i np:
– do kupca szukającego pięknych pereł
– do sieci zapuszczonej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju
– do pewnego króla chciał zrobić rachunek ze swymi sługami
– do dziesięciu panien, które czekały ze swoimi lampami na oblubieńca
– do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem najmować robotników do winnicy
– do pewnego króla, który sprawił wesele swojemu synowi
– do człowieka, który posiał dobre nasienie na swej roli
– do kwasu, które wzięła niewiasta i rozczyniła w trzech miarach mąki, aż się wszystko zakwasiło.
– do ziarna gorczycznego, które wziął człowiek i posiał.
– do ukrytego w roli skarbu, który człowiek znalazł, ukrył i uradowany odchodzi i sprzedaje wszystko, co ma, i kupuje oną role.
I wiele innych przykładów daje nam Pan Jezus, abyśmy zrozumieli czym jest Jego Królestwo.
Kiedy uzdrawia, wypędza demony, rozrywa bezprawne więzy mówi, że Królestwo Boże się przybliżyło do nas.
Jak dziś my rozumiemy ten duchowy fakt, że żyjemy w Jego Królestwie?
Czy charakteryzuje się tym, że otacza nas Jego sprawiedliwość, pokój i radość?
Czy doświadczamy w nas ten cudowny, odświeżający powiew Jego Ducha?
Dziś uważam, że są to ważne pytania dla mnie! Pytania, które stanowią esencję mojego duchowego życia.
Bo jeśli nie jestem świadomy, że należę do Jego Królestwa, a w moim życiu panuje przez cały czas chaos i mam huśtawkę uczuć, nie odbieram tego delikatnego głosu Ducha Bożego, który chce doprowadzić mnie do uświęcenia i gotowego, na umiłowane powtórne przyjście Naszego Pana. To jest teraz czas, abym się nad sobą poważnie zastanowił i wziął własne życie pod lupę, czy idę właściwą drogą.
Słowo Boże mówi wyraźnie, że jest niebo i piekło, albo prawica i lewica. Nie ma innej możliwości i innej alternatywy. Ty i ja jesteśmy za własne życie odpowiedzialni przed Bogiem i niema innej drogi, oprócz tej, którą jest Nasz Pan Jezus Chrystus, nie ma innej prawdy, oprócz tej, którą jest Nasz Pan Jezus Chrystus, i nie ma innego życia, oprócz tego życia, które jest w Naszym Panu Jezusie Chrystusie.
Pomyśl! Dziś Jego Królestwo jest w zasięgu twojej i mojej ręki, zechciej po nie sięgnąć, a zobaczysz, że się ten wysiłek nie był nadaremny.
Niech Bóg otworzy nam oczy duchowe, oczy wiary, abyśmy mogli przejrzeć i wejść do Jego Królestwa. Amen!